عصر اهواز

این عکس زیبا و با شکوه از خورشید را “آلن فریدمن” در تاریخ ۲۴ آگوست ۲۰۱۴ از حیاط خلوت خود گرقته است. درست در همان روز خورشید شراره ای را از لکه ی فعالش بنام AR2151 به فضا پرتاب کرد که توسط رصدخانه دینامیک خورشیدی(SDO) به ثبت رسید، این انفجار ناگهانی بسوی زمین نبود، اما باز هم در روزهای آینده می توانیم منتظر ایجاد شفق های قطبی در جو زمین باشیم.

به گزارش بیگ بنگ، شراره های رده ی M و طوفان های خورشیدی ذراتی از جنس الکترون و پروتون و یونهای سنگین هستند که اگر رو به زمین باشند می توانند با برخورد به میدان مغناطیسی زمین باعث ایجاد شفق های قطبی شوند. همچنین این طوفان های خورشیدی می توانند برای فضانوردان ایجاد خطر کرده و ارتباطات ماهواره ای و سامانه های ناوبری را دچار اختلال کنند. فعالیت خورشید در یک چرخه ی ۱۱ ساله افزایش و کاهش می یابد.

هیدروژن ساده ترین عنصر شناخته شده برای انسان است و همین عنصر فراوان ترین در خورشید ماست، هر اتم هیدروژن تنها یک پروتون و یک نوترون دارد. انرژی خورشید، از هیدروژن بدست می آید. خورشید توپ عظیمی از گازهای هیدروژن و هلیم است، درون خورشید اتمهای هیدروژن ترکیب شده و اتمهای هلیم را پدید می آورد و انرژی و پرتوی خورشید را تولید می کنند.

خورشید تنها یکی از میلیاردها ستاره ای است که در کهکشان راه شیری به دور مرکز کهکشان در حال گردش است. اما این ستاره (خورشید) برای سیاره زمین و دیگر خانواده های منظومه شمسی ما بیشترین اهمیت را دارد. این خورشید است که تمام اجزای منظومه را با گرانش خود نگه داشته و موجب شده است تمام اجزا از سیاره ها تا سیارک ها و ستاره های دنباله دار به دور آن بگردند. این گوی آتشین غول پیکر در مرکز منظومه شمسی تولیدکننده نور و گرما است و به این خاطر ستاره ای حیات بخش برای زمین به شمار می آید.

ستاره منظومه شمسی، خورشید همانند گویی گازی است و خود به تنهایی ۹۹.۸۶ درصد از جرم کل منظومه شمسی را تشکیل می دهد. خورشید از ۷۲ درصد هیدروژن و ۲۶ درصد هلیم و حدود ۲ درصد عنصرهای دیگر تشکیل شده است. شعاع این گوی یعنی حد فاصل بین مرکز کره تا سطح آن حدود ۱۰۹ برابر شعاع زمین است. برای درک غول پیکر بودن خورشید باید گفت ۱۳۳۱۰۰۰ کره به حجم زمین را می توان در درون خورشید جای داد. دمای سطح آن بیش از ۵۵۰۰ درجه سانتیگراد است.

منبع: بیگ بنگ