امروز:یکشنبه, ۹ اردیبهشت , ۱۴۰۳
زمان انتشار : شنبه, مرداد 25ام, 1393 | پرینت مطلب |حسین علی روحبخش سیگارودی| بازديد: 584 بار

جهت قرارگیری محور کوه ها و نقش آن در ایجاد سیکلون

 از پارامترهایی را که در مطالعات آب و هواشناسی باید مورد توجه ویژه قرار گیرد جدای ازارتفاع کوه ها،جهت قرار گیری سطح محوری آن ها است.یکی از مهمترین تاثیرات این پدیده در مناطقی که کوه ها امتداد شمالی -جنوبی دارند و دامنه های دو طرف آن  به دو بخش رو به باد و پشت به باد  تفکیک می شوند،ایجاد موج وسیکلون زایی است.به طوری که در دامنه روبه باد فرایند همرفت دامنه ای قادر به ایجاد سیکلون نیست چون در سطح زمین چرخش یا پیچش ایجاد نمی شود. به همین دلیل در دامنه های رو به باد زاگرس سیکلون تشکیل نمی شود ولی در دامنه ی پشت به باد کوه ها موج ایجاد می شود که  این موج در شکل گیری سیکلون و در نتیجه اثرات بعدی آن بسیار ضروری است. بدین صورت که سیکلون ها در جلوی موج و آنتی سیکلون ها در عقب موج شکل می گیرند.در قسمت عقب موج هوایی که از عرض های بالاتر با سرعت بیشتر به طرف عرض های پایین تروبا سرعت کمترآمده،جرم بیشتری را وارد کرده است و در عین حال نیروی کوریولی کاهش یافته و در عوض تاوایی نسبی زیادتر شده است، بنابر این همگرایی اتفاق می افتد که پیامد آن نزول هوا است.در همین حال برای تخلیه این جرم اضافی و به تعادل رسیدن هوا به یک مکانیسم دیگر احتیاج داریم که در این جا  موج تشکیل شده چنین نقشی را ایفا می کند که سبب تقویت واگرایی و در نتیجه صعود هوا و افزایش نیروی کوریولی و سپس بارش در جلوی آن می گردد.نکته قابل توجه این است اگر جهت قرارگیری محورکوه ها با جهت وزش باد موازی باشند مانند آلپ-هیمالیا ، چون اختلاف تاوایی بوجود نمی آورند قابلیت ایجاد موج و در نتیجه سیکلون زایی را ندارند.



مطالب مرتبط