الگوهای بندالی (Blocking Patterns)
در هنگام وقوع بلاکینگ، جریان های غربی که در حالت طبیعی از غرب به شرق در حال حرکت هستند، مسیر اصلی خود را به سمت شمال یا جنوب تغییر داده و اقلیم مناطقی را که می بایست از روی آنها عبور می کردند را متأثّر می کند. البتّه، برای مناطق واقع در ناحیه ی پشته، خشکی و گرما و برای مناطق واقع در ناحی هی ناوه نیز، ناپایداری، سرما و بارش به ارمغان می آورد.
آشفتگی در جریان های مداری و تقویت جریانات نصف النّهاری، می تواند به تشدید پدیده ی بلاکینگ منجر شود.
انواع سامانه های بندالی
امروزه پنج نوع از سامانه های بندالی شناخته شده ا ند که عبارت اند از :
بندال امگا (omega block)، حلقه آتش جریان شکن(ring of fire) یا بریده پرفشار ، بندال رکس (rex block) ، بندال دوقطبی یا شارش شکافته شده (split flow) و بریده کم فشارند.
متداول ترین آنها بندال های امگا به ویژه به شکل پشته ساکن با دامنه بلند و دوقطبی هستند.
بندال امگا (Omega Block): این نوع از سامانه بندالی شبیه به حرف یونانی امگا Ω است و همان گونه که در شکل مشاهده می شود در مرکز آن سامانه پرفشار عظیم الجثه ای به نحوی استقرار یافته که پشته ای از آن به سمت شمال کشیده شده است و گردش های چرخندی در جنوب غربی و جنوب شرقی آن دیده می شوند . بنابراین در مرکز بندال وضعیت جوی خوب با هوای خشک و باد ملایم همراه است که هوا نیز از حالت معمول، گرم تر است . اما وضعیت جوی در ا طراف آن ب ه واسطه وجود ناوه ها دارای آسمانی ابر ی ، بارانی و توفانی است . چون این وضعیت های جوی خشک و یا بارانی روزهای متوالی در منطقه حاکم خواهند بود . در نتیجه ، پیش بینی این نوع از سامانه آسان تر از انواع دیگر است. در زمستان این بندال سبب می شود که هوا سردتر و مرطوب تر از معمول باشد.
این نوع از بندال گاهی به صورت پشته ساکن با دامنه بلند روی نواحی مرزی مابین اقیانوس ها و قاره ها و به خصوص روی سواحل غربی ایالات متحده امریکا دیده می شود که در این هنگام چرخندهای عبوری از روی اقیانوس آرام به عرض های بالاتر مهاجرت می کنند و در نتیجه برای نواحی انگلیس و شمال غربی اقیانوس آرام هوایی خشک و معتدل به ارمغان می آورد. چون بارش برف در نواحی کوهستانی در طی این نوع بندال کاهش داشته، در نتیج ه در فصل های بهار و تابستان بعدی انتظار خشکسالی می رود . اساساً این نوع از بندال با وضعیت جوی داغ، خشک و هوای گرفته همراه است.
بندال رکس (Rex Block): این نوع از سامانه بندالی شبیه به حرف S است که نخستین بار در ۱۹۵۰ دانیل اف رکس آن را معرفی کرد. در این سامانه همان گونه که در شکل ۵ مشاهده می شود، پشته قوی از سامانه ه پرفشار در شمال ناوه قوی از سامان ه کم فشار مستقر است و شارش ابتدا حول پشته و سپس حول ناوه طوری جریان دارد که هوا مطابق شکل در مسیری منحنی اما در امتداد یک طول جغرافیایی از عرض های جغرافیایی بالا به سمت عرض های پایین آورده می شود. برای این که ذرات هوا در این مسیر باقی بمانند، سرعت باد در سمت شرق کاهش می یابد. ساز و کار این نوع از بندال طوری است که برای عرض جغرافیایی که دارای ویژگی هو ای سرد در شمال و هوای گرم در جنوب آن است، مقدار گرادیان نرمال دما را کاهش می دهد و در نتیجه از سرعت باد ناحیه بندال می کاهد. همین امر منجر به حرکت آهسته سامانه می شود.
بریده پرفشار یا حلقه آتش جریان شکن ( Ring Of Fire / Cutoff High): در فصل تابستان کشیدگی از پرفشار برمودا -آزورز روی جنوب شرقی ایالات متحد امریکا دیده می شود که اگر جت استریم ضعیف باشد و جبهه های سرد کانادایی نیز حضور نداشته باشند این حالت روزهای متوالی برقرار است. در این حالت هوای مرکز سامانه پرفشار بسیار پایدار است ولی کلاهک لبه های سامانه به حدی ضعیف است که اجازه می دهد تا در بعد از ظهر، پدیده، همرفت به وقوع بپیوندد. این پدیده همرفت به صورت حلقه ای حول سامانه پرفشار دیده خواهد شد. توفان های تندری بعد از ظهری نیز در جهت ساعت گرد حول سامانه می چرخند. در این هنگام توفان تندری همانند حلقه آتشی در امتداد سواحل خلیج مکزیک و کمانی از توفان ها نیز از دشت های بزرگ واقع در نواحی شرقی کوه های راکی به سمت ایالت های اطراف دریاچه های بزرگ نظیر میشیگان، اوهایو، مینه سوتا، وسکانز، ایندیانا و الینویز کشیده می شود. البته حلقه آتش در اصل یک واژه زمین شناسی و به معنی وقوع زلزله و آتشفشان در لبه های مرزی خشکی ها است، اما در هواشناسی منظور همان توفان های تندری است. در شکل ۶ نمونه ای از این حالت ارائه شده است، در این نوع از سامانه ، بارش فقط در مناطق لبه های سامانه دیده می شود.
بندال دو قطبی یا شارش شکافته شده (Split Flow): این حالت زمانی دیده می شود که مرکز ارتفاع زیاد روی یک مرکز ارتفاع کم قرار می گیرد و به همین لحاظ معروف به بندال دوقطبی است (بلواشتاین، ۱۹۹۳). چون جریان اصلی پیرامون بندال منشعب می شود به آن بندال شارش شکافته شده نیز می گویند (جف حبی، ۲۰۰۲). سامانه جت استریم در مواجه با این بندال مجبور می شود که در دو مسیر متفاوت به حرکت خود ادامه دهد و با انشعاب آن، سامانه های هواشناسی نیز در محل انشعاب تحت تأثیر نزدیک ترین شاخه جت قرار می گیرند و در آن جهت ادامه مسیر می دهند. بنابراین هر چرخندی که از سمت غرب به این ناحیه نزدیک شود یا از روی پشته و یا از سمت ناوه خواهد گذشت و بالطبع تضعیف خواهد شد. اما الگویی که در منطقه مابین دو جت مستقر است در همان جا متوقف می شود و در واقع پدیده بندال شکل می گیرد. در شکل ۷ مراحل شکل گیری آن ارائه شده است. این نوع بیشتر روی سواحل غربی اروپا و امریکای شمالی دیده می شود. وردش افقی در گرمایش سطحی و پستی و بلندی، نقش مهمی در ایجاد این نوع از بندال دارند (بلواشتاین، ۱۹۹۳).
بندال بریده کم فشار (Cutoff Low): این نوع بندال معمولاً زمانی شکل می گیرد که جریا ن های شدید سطوح فوقانی جو به عرض های جغرافیایی بالاتر انتقال یابند و بخشی را که به صورت سامانه ای بسته و کم ارتفاع با چندین کنتور بسته فعالیت دارد ، ترک کنند. در هواشناسی سامانه به جا مانده را بریده کم فشار می نامند. وضعیت جوی در این حالت وخیم تر از بندال نوع رکس است و ممکن است چندین روز در محل باقی بماند و برای ناحیه تحت پوشش خود، بارش، هوای ابری و مر طوب به ارمغان آورد. در شکل زیر نمونه ای از این سامانه نشان داده شده است. در مواردی که به طور همزمان ، این بریده کم فشار روی نقشه های ۸۵۰، ۷۰۰، ۵۰۰ و ۳۰۰ هکتوپاسکال دیده شوند، به آن ها کم فشار با هسته سرد می گویند. زمانی که مرکز کم فشار به طور قائم طوری روی هم چیده شده باشد که در همه ترازها دارای موقعیت جغرافیایی یکسان باشد، در ۸۵۰ هکتوپاسکال سردترین دماها دیده می شوند، در ۷۰۰ هکتوپاسکال ناحیه جبهه و بیشینه فرارفت تاوایی پتانسیلی در سمت راست کم فشار دیده می شود و روی نقشه ۵۰۰ هکتوپاسکال نیز بیشینه تاوایی به طور قائم در مرکز سامانه انباشته می شود که بیانگر بسته بودن و اکلوده شدن سامانه است. در برخی از موارد روی نقشه ۳۰۰ هکتوپاسکال چندین جت رگه ای پیرامون کم فشار دیده می شوند که به سرعت در حال چرخیدن هستند اما در مرکز سامانه، باد افقی دیده نمی شود.
با استفاده از کنتورهای ۵۰۰ هکتوپاسکال به سهولت می توانیم تشخیص دهیم (واتسون و همکاران، ۲۰۰۲) که بندال شکل گرفته است یا نه؟ بدین منظور با استفاده از روابطی مقدار گرادیان ارتفاع ژئوپتانسیل را در عرض های جغرافیایی بالا و پایین محاسبه می کنند.
که در روابط مربوطه GU و GL به ترتیب مقدار گرادیان در عرض های جغرافیایی بالا و پایین اند که برحسب متر بر درجه عرض جغرافیایی است.
سامانه بندال در جایی و زمانی شکل می گیرد که حداقل پنج روز متوالی در ناحیه ای به وسعت بیش از۲۰ ۰ طول جغرافیایی شرایط زیر برقرار شد:
۱- (m deg (lat بر حسب GU < −۱۰
۱- (m deg (lat بر حسب GL ≥ ۰
وایدنمن شاخص شدت بلاکینگ یا مقدار BI (مقدار عددی آن از ۱ تا ۱۰ است) را گسترش می دهد. بر این اساس، هرچه این مقدار نزدیک به ۱۰ باشد، بلاکینگ های قوی تر و هر چه به یک نزدیک باشد، بلاکینگ های ضعیفتری خواهیم داشت.
امروزه در سطوح فوقانی جو چهار الگوی گردشی شناخته شده است که عبارت اند از:
۱٫ جریان های شرقی استوایی که پیرامون استو ا، از شرق به غرب جریان دارند.
۲٫ کمربند پرفشار حاره ای که بین عر ض های جغرافیایی ۲۵-۱۵ درجه شمالی قرار دارد.
۳٫ جریان های غربی که از عرض جغرافیایی ۲۵ درجه به سمت قطب دیده می شوند.
۴٫ گردش کم فشار قطبی که پیرامون قطب جریان دارد.
ایران در محدوده عرض های جغرافیایی ۴۵ – ۲۵ درجه شمالی قرار دارد و در نتیجه تحت تاثیر جریانات غربی خواهد بود.
جریان های غربی با چندین موج موسوم به امواج راسبی در سطوح میانی و فوقانی جو پیرامون کره زمین دیده می شوند.
حال، برخی اوقات در روند عادی حرکت این جریانها وقفه ای پیش می آید که روزها و حتی هفته ها طول می کشد. در این مواقع معتقدند که الگوی بندالی شکل گرفته است.
سامانه های بندالی که روی اقیانوس اطلس و به ویژه در شرق این اقیانوس شکل می گیرند، در اغلب موارد بدون عبور از روی ترکیه و ایران از سمت اروپای مرکزی به سوی عرض های بالا حرکت می کنند . ولی، خوشبختانه سامانه های بندالی که ایران را متاثر می سازند، اغلب آنهایی هستند که در منطقه مدیترانه شکل گرفته اند.
امواج راسبی دارای دو مولفه اند که یکی در جهت شمال – جنوب و دیگری در جهت شرق – غرب است. اگر مولفه نخست ضعیف باشد، جریان با اندکی نوسان به طرف بالا و پایین ، تقریباً به موازات مدارها خواهد بود که شارش دارای شاخص بالا است و مداری نامیده می شود . شارش هوا مابین کم فشار قطبی و کمربند پرفشار حاره ای با امواج کوتاه تر جریان دارد و چرخندها و واچرخندهای سطحی به سرعت به سمت شرق منتقل می شوند. اما، اگر مولفه دوم غالب باشد ناوه ها و پشته های عمیق شکل می گیرند و جریان، نصف النهاری نامیده می شود که دارای شاخص پایین است و در آن هوای سرد عرض های شمالی به سمت عرض های جنوبی آورده می شود و برعکس. در واقع این جریان در راستای متوازن سازی توزیع انرژی ناهمگن جو رفتار می کند. برخی از اوقات این جریانات نصف النهاری، همانند رودخانه ای که در هنگام مواجه شدن با مانع در خمیدگی مسیر خود برکه ای را ایجاد می کند، بخشی از شارش هوا نیز در برخورد با مانع از شارش اصلی به صورت بریده کم فشار (cut-off low) و یا بریده پرفشار (cut-off high) جدا می شود. به سامانه های ی که از گردش غربی اصلی بریده می شوند، سامانه های بندالی اطلاق می شود . این سامانه ها ممکن است ر وزها و حتی هفته ها در یک ناحیه پا برجا باشند. در مرحله بلوغ الگوی بندالی ، معمولاً جهت گیری دو قطبی مراکز ارتفاع، زیاد و کم به طور نصف النهاری است و ناهنجاری در مقادیر ارتفاع های ژئوپتانسیلی ترازهای میانی و بالای جو به خوبی نمایان است. این حالت اغلب با واچرخند سطحی همراه است، به بندال پرفشار شهرت دارد.
در مناطق تحت پوشش سامانه پرفشار قوی، به واسطه سرعت کم حرکت این سامانه نسبت به سامانه کم فشار، می توان انتظار وقوع بندال را در آن ناحیه داشت. البته سامانه کم فشار نظیر چرخند قوی اقیانوسی که مقدار عظیمی از هوای گرم استوایی را همراه با جریانات خود در خط مرزی جناح شرقی سامانه به سمت عرض های بالا می برد نیز ممکن است بندال را به وجود آورد.
برخی از هواشناسان معتقدند که بندال ها نتیجه ای از برهم کنش تشدید شده امواج پستی و بلندی واداشته (در مقیاس سیاره ای) با امواج آزاد (هم دیدی مقیاس) هستند و برخی الگوهای بندالی را امواج منزوی می دانند (بلواشتاین، ۱۹۹۳ ). اما علت اصلی به وجود آمدن بندال از نظر دینامیکی هنوز برای هواشناسان به خوبی مشخص نیست.
تاثیر بندال در اقلیم ایران
بررسی زمان وقوع بندال های اقیانوس اطلس در طی سال های ۱۹۸۹ تا ۱۹۹۷ نشان می دهد که بیشترین تعداد وقوع این پدیده به ترتیب در ماه های دسامبر، آوریل،ژانویه، نوامبر، سپتامبر، مارس، فوریه و اکتبر بوده است که بیشتر با فصول زمستان و بهار منطبق است اما، مکان وقوع سامانه های بندالی در ترازهای میانی و بالا و به خصوص در نزدیکی سطح وردایست در نواحی حوزه های شرقی اقیانوس های آرام ، اطلس ، غرب امریکای شمالی و اروپا است.
بررسی مکان های چرخندزایی نیز نشان می دهد که بیشتر چرخندهایی که به واسطه وجود بندال در غرب مدیترانه و یا اقیانوس اطلس شرقی شکل گرفته اند از روی اروپا و ترکیه به سمت عرض های بالا حرکت می کنند، از نظر بارش تأثیری روی کشور ما ندارند و فقط گرما و خشکسالی به ارمغان آورده اند. همچنین بررسی موقعیت بندال ها نشان می دهد که بیشترین تعد اد چرخندزایی در شرق مدیترانه صورت گرفته است. نمونه سامانه های بندالی که چرخندزایی آنها در دریای مدیترانه تأثیری در ایجاد بارش در ایران ندارد و فقط گرما و خشکسالی به ارمغان می آورد، نقشه های ۵۰۰ هکتوپاسکال چند نمونه از آنها در شکل زیر ارائه شده است. در این شکل به جز مورد مربوط به ۱۹ نوامبر ۱۹۸۹، بقیه سامانه ها از نوع بندال رکس اند.
نقشه های ۵۰۰ هکتوپاسکال چند نمونه از سامانه های بندالی که منجر به گرم شدن و خشکسالی در ایران شده اند. در شکل، مرکز ارتفاع کم با L و مرکز ارتفاع زیاد با H نشان داده شده است.
چند مورد از سامانه های مؤثر بر بارش ایران را که در ایران منجر به سیل شده اند و آمار مربوط به سیل آنها در وزارت کشور موجود بود انتخاب شده است. نقشه های ۵۰۰ هکتوپاسکال و سطح متوسط دریای آنها با موقعیت جت استریم در سطح ۲۰۰ هکتوپاسکال در زیر ارائه شده است. در بررسی این سامانه های بندالی موارد زیر مشهود بودند:
سامانه بندالی فوریه ۱۹۹۳ ، در این سامانه ابتدا کم فشار ۱۰۱۲ میلی بار مدیترانه ای از غرب وارد کشور شده است اما با نفوذ پرفشار به شمال غربی ایران و استقرار پرفشار در شرق ایران در روزهای بعد، هسته ثانوی کم فشار مدیترانه ای از سمت سودان به جنوب و جنوب غربی کشور وارد شده است . این سامانه چون مدتی روی دریای عمان و خلیج فارس مستقر بوده لذا با کسب رطوبت از دریا بارش خوبی را به همراه داشته است. بارش سامانه از ۲ تا ۶، از ۱۱ تا ۱۵ و ۲۰ تا ۲۱ فوریه با بیشینه های ۴٫۵iicm.day−۱ در ۲ فوریه، ۶٫۵iicm.day−۱ در ۴ فوریه و ۴٫۰iicm.day−۱ در ۲۰ فوریه بوده است که منجر به جاری شدن سیل در ۱۱ بهمن ۱۳۷۱ در خرم آباد و یاسوج؛ در ۱۳ بهمن ۱۳۷۱ و در ۱۴ بهمن ۱۳۷۱ در سطح استان های خوزستان، بوشهر، هرمزگان و فارس؛ در ۱۱ الی ۱۵ بهمن ۱۳۷۱ در سطح استان کرمان؛ در ۱۶ بهمن ۱۳۷۱ در نیک شهر در سیستان و بلوچستان شده است.
نقشه های ۵۰۰ هکتوپاسکال و سطح متوسط دریای آنها با موقعیت جت استریم در سطح ۲۰۰ هکتوپاسکال ۳ فوریه ۱۹۹۳
سامانه بندالی نوامبر ۱۹۹۳، پرفشار در این سامانه به صورت طاقی روی دریای خزر تا شرق دریای مدیترانه کشیده شده است و بارش سامانه بیشتر در نیمه غربی و شمال ایران از ۱۰ تا ۱۴ و از ۲۴ تا ۲۹ نوامبر ادامه داشته است که شدت آن ۳٫۵iicm.day−۱ در ۱۳ نوامبر و ۲٫۶iicm.day−۱ در ۲۴ نوامبر بوده است . این سامانه در ۶ آذر ۱۳۷۲ منجر به سیل در اندیمشک و بستان؛ در ۲۰ آبان ۱۳۷۲ منجر به سیل در بندرانزلی؛ در ۲۲ آبان ۱۳۷۲ منجر به سیل در سطح استان گیلان شده است.
نقشه های ۵۰۰ هکتوپاسکال و سطح متوسط دریای آنها با موقعیت جت استریم در سطح ۲۰۰ هکتوپاسکال ۲۴ نوامبر ۱۹۹۳
سامانه بندالی آوریل ۱۹۹۴، سامانه کم فشار با استقرار پرفشار ۱۰۳۰ هکتوپاسکال در شمال دریای خزر و پرفشار ۱۰۲۵ هکتوپاسکال در شرق ایران در مسیری کانالی شکل که از جنوب غربی تا شمال شرقی ایران کشیده شده است از کشورخارج می شود. بارش سامانه از ۱۱ تا ۱۷ و از ۲۶ تا ۳۰ آوریل در نیمه غربی کشور بوده است که در ۶ اردیبهشت ۱۳۷۳ با بارش باران و تگرگ منجر به جاری شدن سیل در جوانرود کرمانشاه و در همین روز با بارش شدید باران و جاری شدن سیلاب در شهرهای بافت و بردسیر کرمان همراه بوده است.
نقشه های ۵۰۰ هکتوپاسکال و سطح متوسط دریای آنها با موقعیت جت استریم در سطح ۲۰۰ هکتوپاسکال ۱۴ آپریل ۱۹۹۴
سامانه بندالی ژانویه ۱۹۹۶، کم فشاری که در مدیترانه شرقی شکل گرفته است با استقرار پرفشار در شمال اروپا و شمال ایران از مسیر خود به عر ض های پایین منحرف شده و با عبور از روی شمال افریقا از سمت دریای سرخ و عربستان از جنوب غربی وارد ایران شده است. این سامانه از روز ۵ ژانویه تا ۲ فوریه در نیمه غربی کشور با بارش همراه بوده است که بیشینه آن در روز ۱۱ ژانویه حدود ۶iicm.day−۱ در بخش های جنوب غربی و جنوب کشور بوده است که منجر به جاری شدن سیل در شهرهای تابعه هرمزگان در ۲۲ دی ۱۳۷۴، در شهرهای تابعه خوزستان در ۲۸ دی ۱۳۷۴ و دهدشت واقع در کهکیلویه و بویراحمد در ۱۶ دی ۱۳۷۴ شده است.
نقشه های ۵۰۰ هکتوپاسکال و سطح متوسط دریای آنها با موقعیت جت استریم در سطح ۲۰۰ هکتوپاسکال ۱۲ آپریل ۱۹۹۶
سامانه بندالی دسامبر ۱۹۹۷، در ۱۶ دسامبر جت قوی از روی جنوب ایران و در روز بعد جتی نیز از روی شمال ایران در حال حرکت است . بارش سامانه از ۵ تا ۲۰ دسامبر در نیمه غربی و جنوبی کشور بوده است که منجر به جاری شدن سیل در سطح استان سیستان و بلوچستان در ۱۵ آذر ۷۶ شده است.
نقشه های ۵۰۰ هکتوپاسکال و سطح متوسط دریای آنها با موقعیت جت استریم در سطح ۲۰۰ هکتوپاسکال ۲۰ دسامبر ۱۹۹۷
بررسی ها نشان می دهد، در مواردی که پرفشارهای قوی روی سیبری و آزورز دارای محور غرب به شرق بوده اند و به عرض های پایین گسترش داشته اند، سامانه های کم فشاری به اجبار از عرض های پایین و از روی ایران عبور کرد ه اند اما در مواردی که پرفشار روی آزورز زبانه ای روی شرق اروپا داشته است کم فشار مدیترانه ای به دو هسته تقسیم شده است که یکی از روی ترکیه و عراق به غرب ایران نزدیک و دیگری به روی شمال افریقا کشیده شده است و با عبور از روی سودان و دریای سرخ از سمت عربستان به منطقه ایران وارد شده و به مسیر خود ادامه داده است. در مواردی که این دو روی ایران به هم ملحق شده اند و روزهای متوالی در ایران توقف داشتند، بارش های سیل آسا در ایران و به خصوص در مناطق غرب، جنوب غربی و جنوب ایران رخ داده است اما، در مواردی که دو پرفشار قوی از هم فاصله داشته اند. کم فشار مدیترانه ای از بین آنها به سمت عرض های بالا حرکت کرده است و در این حالت بارش های خوبی در نیمه غربی ایران رخ داده است. در مواقعی که پرفشار قوی سیبری دارای زبانه ای روی عرض های پایین و به خصوص روی ایران بوده است. کم فشار وارد ایران نشده و سامانه بندالی، فقط گرما و خشکسالی برای ایران به ارمغان آورده است.
بررسی ها نشان می دهد که چرخندهایی که در مسیر شرق در حال حرکت اند با شکل گیری بندال به سمت شمال یا جنوب مسیر اصلی خود تغییر جهت می دهند و در نتیجه برای نواحی که در مسیر اصلی حرکت چرخند قرار دارند، به علت کاهش یافتن بارش برف در مناطق کوهستانی در طی وقوع پدیده بندال، در فصل های بهار و تابستان بعدی خشکسالی های شدیدی و برای نواحی ناوه ها و نیز به واسطه ریزش هوای سرد قطبی به آن ناحیه، زمستان های بی نهایت سرد به ارمغان آورده اند.
پس بندالی شدن سامانه های جوی می تواند به توقف حرکت الگوهای هواشناسی منجر شود که در طی آن الگوهای حاکم بر جو نیز روزها و حتی هفته ها در محل خود باقی می مانند. در این حالت، وقوع پدیدهایی نظیر سیل، خشکسالی، دماهای بالای نرمال، دماهای پایین نرمال و دیگر فرین های جوی محتمل هستند. پس شناسایی وقوع آنها در آغاز گسترش، حائز اهمیت است و با آگاهی از آن می توان با اطمینان بیشتری وضعیت جوی را برای چند روز آینده پیش بینی کرد.
برای اطلاعات از آخرین اطلاعات پدیده بلاکینگ به آدرس زیر مراجعه نمائید:
منبع: آژانس هواشناسی ایران
سید اسعد حسینی
علیرضا کربلائی
نادیا بابائی
عباسعلی داداشی رودباری
به نام خدا و باسلام خدمت دوست پرتلاش و عزیز ما جناب آقای حسینی؛ضمن تقدیر از تلاش تان یک نکته ی ظریف که احتمالا اشتباه سهوی در نگارش جمله ای در مورد مولفه های حرکت در امواج راسبی و تاثیر آن ها در ایجاد الگوهای بندالی پیش اومده که معنی آن را به شدت تحت تاثیر قرار میدهد،بازبینی شود و اگر بنده اشتباه می کنم ذهنیت خودم رو تصحیح میکنم.مولفه دومی را که شما نوشتید اگر غالب باشد بندال ها بوجود می آیند کاملا معکوس عمل می کنند،چون مولفه دوم شما مداری است در حالی که تضعیف مولف ی مداری و تشدید مولفه نصف النهاری عامل ایجاد بندال است.باز هم از تلاش تان ممنونم دوست عزیز
با سلام جناب دکتر روحبش
دقت نظرتون جایه تقدیر و تشکر دارد مطلب مورد نظر از وبلاگ آژانس هواشناسی نقل شده بود که بله باتوجه به اون جمله مولفه دوم مداری خواهد بود و با ادامه جمله که جریان نصف النهاری نامیده می شود منافات دارد و بجای مولفه دوم باید نوشت اگر این مولفه (نصف النهاری) غالب باشد درست است .در حال حاضر عامل شکل گیری بندال ها همونطور که اشاره فرمودین تشدید حرکات نصف النهاری است هرچند که علت اصلی به وجود آمدن بندال از نظر دینامیکی هنوز برای هواشناسان به خوبی مشخص نیست.
با تشکر از شما دوست عزیز
نویسنده: سید اسعد حسینی
دکتری اقلیم شناسی از دانشگاه محقق اردبیلی