عصر اهواز

با عرض سلام خدمت دوست پرتلاش مان جناب آقای دکتر فاطمی، مطالبی را در مورد مقایسه ی سیستم های حرارتی و دینامیکی به سمع و نظرتان می رسانم که در صورت امکان جواب داده شود:
در مورد حرکت سیستمهای حرارتی که می فرمایید تقریبا ثابت هستند توجه شما را به کم فشار لوت و محدوه ی اثرات آن جلب میکنم که در مقیاسی در حدود ۱۰۰کیلومتر نواحی اطراف خود را تحت الشعاع قرار میدهد و یا پر فشار سیبری که منشا حرارتی دارد در مقیاسی وسیع تا شمال آفریقا هم گسترش می یابد.ولی می توان گفت در مقیاس سیاره ای جابجا نمی شوند.
در مورد گسترش عمودی سامانه های حرارتی که فرمودید تا ۵۰۰ هکتوپاسکال دیده می شوند باید عرض کنم اگه چنیین چیزی امکان داشت پس لااقل در جنوب کشور در طی تابستان با کمبود بارش مواجه نمی شدیم و رطوبت وقتی به چنین سطحی می رسید تغییر فاز میداد و بارندگی به همراه داشت به همین دلیل و با توجه به مطالب مندرج در منابع محدوده ی تاثیر سامانه های حرارتی حداکثر تا ۸۵۰هکتوپاسکال در نظر گرفته شده و بنده در نمونه کارهای تجربی در مورد پر فشار سیبری دقیقا به این نتیجه رسیدم.
در مورد پدیده زایی عرض کنم که بخشی از بارش های فرین ناحیه ی خزری در اواخر تابستان و مهرو آبان ناشی از اثرات فرافت هوای سرد سیبری است.پس پدیده زا هستند و یا در مورد لوت هم همین طور .منتهی محدوده اثرات آنها نسبت به سامانه های دینامیکی محدود تر می باشند.
ممنون.منتظر نظرات ارزنده تان هستم

با سلام و احترام
ضمن تشکر از حسن دقت شما باید عرض کنم منظور اینجانب از حرکت سامانه ها ، حرکت آنها بوسیله بادهای غربی است مثلا در رابطه با پرفشار سیبری باید عرض کنم که این سامانه حرارتی در اصل ثابت است منتها زبانه های آن در اثر سرد شدن هوا و یا گرم شدن پیشروی و یا پسروی می کند واین به معنای حرکت نمی باشد
در رابطه با بخش دوم فرمایشتان باید بگویم که اصل مطلب منقول از استاد کمال امیدوار به نقل از جزوه استاد بزرگ هواشناس کشور جناب آقای دکتر خیر اندیش می باشد ثانیا این مطلب یک مطلب کلی است و بدین معنا نیست که در تمام نقاط دنیا تا ارتفاع ۵۰۰ هکتوپاسکال گسترش می یابد منظور این است که تا ارتفاع ۵۰۰ هکتو پاسکال هم امکان گسترشش وجود دارد مثلا در زمانی که شاهد استقرار کمربند پرفشار حاره هستیم علی القاعده بدلیل فرونشینی هوا و نبود مکانیسم مناسب صعود نبایستی بارش داشته باشیم منتها در همین زمان شاهد بارشهای سنگین توسط موسمی ها هستیم که معلوم می شود ساز و کارهای دیگری این اصل کلی را تحت الشعاع قرار داده است لذا این امکان وجود دارد که این سامانه ها تا سطح ۵۰۰ هکتوپاسکال هم کشیده شوند مانند زمانی که پرفشار جنب حاره به ارتفاعات بالاتر برود و زمینه برای ورود و گسترش سامانه های حرارتی تا این سطح فراهم گردد منتها معمولا سامانه های حرارتی تا ۱۵۰۰ متر بیشتر گسترش عمودی ندارند و پس از آن به دلیل فاصله گرفتن از منبع گرمایی مولد آنان از بین می روند ولی در شرایط خاص می توانند تا سطح ۵۰۰ هکتو پاسکال هم برسند.
ضمنا باید عرض کنم سامانه های حرارتی پدیده قابل توجهی ندارند مگر اینکه دینامیکی شده و دارای پدیده های فرین اقلیمی گردند مثلا ریزش هوای سرد توسط ناوه مدیترانه بر روی سامانه های سودانی که باعث دینامیکی شدن سودانی ها شده و پس از تغذیه از گرما و رطوبت آبهای جنوبی کشور ، باعث بارشهای زیاد و حتی ایجاد سیلابهایی در جنوبغربی کشور گردند
ممنون از وقت و حوصله ای که به خرج دادید.