این مدل ارتباطات آماری بین رفتار های بزرگ مقیاس (پیش بینی کننده ها) و محلی (پیش بینی شونده ها) را بر اساس روش رگرسیون خطی چندگانه برقرار می کند.
این ارتباطات با استفاده از داده های مشاهداتی ایستگاه و بروندادهای (خروجی) مدل های گردش عمومی در دوره مشابه دیدبانی ایجاد می شوند. فرض بر این است که این روابط در آینده نیز صادق باشند، به عبارت دیگر فرض اساسی در ریز مقیاس نمایی آماری مستقل از زمان بودن این ارتباطات است قبل از انجام فرآیند ریزمقیاس نمایی توسط این مدل داده های مشاهداتی و داده های مدل های گردش عمومی با توجه به مقادیر میانگین و انحراف معیار آنها در دوره مورد نظر نرمالیزه می شوند.
اینکار به این دلیل انجام می شود که مدل های گردش عمومی نمی توانند به خوبی اقلیم محلی را مانند دیدبانی شبیه سازی نمایند؛ لذا مقایسه این دو باهم قبل از نرمالیزه کردن می تواند موجب همبستگی های غیرمعقول گردد.
متغیرهای پیش بینی کننده اطلاعات مربوط به حالت بزرگ مقیاس جو را فراهم می کنند؛ در حالیکه متغیرهای پیش بینی شوند حالت جو را در مقیاس نقطه ای/ محلی مشخص می کنند.