عصر اهواز

با سلام و احترام جناب دکتر احمدی
مبحث قشنگی رو مطرح فرمودید و برخود لازم دیدم نظراتم رو بیان کنم.
بنظر میرسد در کشور ما رسانه های گروهی از جمله تلویزیون جهت آگاه ساختن مردم از پیامدهای و اثرات تغییر اقلیم نقش پررنگی رو بتونه ایفا کنه (در قالب انیمیشن، میان برنامه ها و…). در ارتباط با مبحث دوم نیز ادارات و نهادهای مرتبط با جمعیت روستایی از جمله جهاد کشاورزی و منابع طبیعی و استفاده از کارشناسان و مروجین این ادارات جهت آگاه ساختن مردم از پیامدها و اثرات تغییرات آب هوایی و همچنین ادارات محیط زیست و منابع آب و ظاهراً هیچگونه اقدامی در این زمینه صورت نگرفته و یا ما شاهد نبوده ایم.

با سلام واحترام خدمت دوست بزگوار جناب دکتر حسینی
آقای دکتر نظرات خوبی را ارائه نمودید بنده هم قبول دارم، متاسفانه در نظر عامه مردم مباحث تغییرات اقلیمی و بحران های طبیعی را فقط بایستی نهادهای مختلفی مورد بررسی قرار دهند درحالیکه وقتی که این پدیده ها اتفاق می افتد تمام جوانب و سطوح مختلف جامعه را تحت تاثیر قرار میدهد. به نظر بنده استفاده کاربردی از نتایج مطالعات اقلیمی و تغییر اقلیم را ادارت و نهادها در دستور کار اجرایی قرار نداده اند،ما چند اداره مختلف داریم که از پژوهشکده های هواشناسی و اقلیم شناسی متولی ارزیابی تغییر اقلیم گزارش مبسوط و اجرایی خواسته باشندو برای آینده آن بخش برنامه ریزی کنند، از طرف دیگر بحث برنامه های رسانه های جمعی خصوصا تلویزیون فقط به شبکه مستند و چهار سیما اختصاص پیدا کرده این کافی نیست. به نظر بنده پررنگ شدن برنامه های آموزش و پرورش بخصوص معلمان جغرافیادر سطوح مختلف، سازمان های مرتبط با آموزشهای همگانی، استفاده از فارغ التحصیلان اقلیم شناسی در ادارت مختلف بخصوص بخشداریها و جهاد کشاورزی به منظور ترویج و آموزش در روستاها، استفاده بهتر و تخصصی از پژوهشگران در روزنامه ها و رادیو بصورت فراگیر، میتواند زمینه هاو دریچه هایی برای شناخت بیشترعامه مردم از اثرات تغییر اقلیم باشند.
با تشکر احمدی

ضمن عرض سلام و خسته نباشی خدمت شما دوست بزرگوار،خدمت تان عرض میکنم که شما چند تا استاد و دانشجوی دکتری با گرایش تغییر اقلیم رو می توانی به عنوان الگوی عملی بکار گیری آنچه را که می دانند رو معرفی کنی در برنامه های تلویزیونی که رفتارشان به تبعیت از علمشان الگویی باشند برای دیگران.من یکی رو می شناسم و انسا الله خدا توفیق بیشتری بهش بده و خدمت تان معرفی میکنم جناب دکتر کردوانی که با پوست و گوشت خود کمبود آب را حس کرده و زندگی خویش را در کلان شهر تهران سالهای سال با آنچه می داند هماهنگ کرده و شسته و رفته و نسبت به خیلی از ما ها و مسئولین دیگر که در مصرف آب بی مبالاتی میکنند شاداب تر و خوش تیپ تر میگردد.برادر بزرگ وار وقتی صدای طبل می تواند توجه واقعی را به خود جلب کند که پشت آن نماد قدرت فکری و عملی باشد و گرنه بلا می شود به جان کسانی که صدای آن را در آورده و موجبات سلب آسایش دیگران شده اند.عمل عمل عمل توسط من وشما و مسولین بهترین راه کار است.از شما می پرسم اگه مدیر کل آب و فاضلاب را ببیینی که آب بسته بندی تهیه کرده و به خانه می برد و فردا در برنامه ای حاضر شود و زمین و زمان را بهم بدوزد که آب شرب استان هیچ مشکلی ندارد باور میکنی ؟

با سلام و احترام خدمت شما دوست بزگوار
مباحثی که مطرح فرمودید متین و شایسته است،ماباید بپذیریم از زمانی که پرفسور کردوانی در تلویزیون حضور پررنگ داشته اند آگاهی طبیعی و زیست محیطی و حتی جغرافیایی مردم تغییر کرده است،باور بفرمایید بنده در تاکسی بوده ام راننده تاکسی و مسافران تازه براساس صحبتهای پرفسور کردوانی فهمیده اند که چرا کشور کم آب شده و باران از کجا و چطور شکل میگیرد. مشکل اصلی که در وضعیت علمی میان متخصصان امر است به نظر بنده این است که ارتباط با محیط در این افراد حلقه گمشده است، بعضی فقط نگاه تخصصی و نرم افزاری به خروجی های علمی دارند در حالیکه دیدگاه جغرافیایی سعی میکند تحقیقات را با محیط بیرون تطبیق نماید.همین فراموض شدن علم جغرافیا است که الان دانشجوی جغرافیا با فلسفه جغرافیا به علت نداشتن بازار کار اشنا نیست و هیچ انگیزه ای در جهت انجام برنامه های ارمانی و زیست محیطی در خود نشان نمی دهد، بنده براساس تجربه تدریس در موسسات آموزشی در مرکز کشور برای طیف متنوعی از افراد جامعه از بازاری تا کارمند و غیره سروکار داشته ام و به جرات خدمتتون عرض میکنم که بیشتر این افراد موقعیت جغرافیایی ایران را به درستی بلد نبودند و فقط شمال ایران را خوب نمی شناختند و از پدیده های اقلیمی و محیطی از دانشی در حد بسیار ضعیف برخوردار بوده اند، بنابراین نظر خودم را بیان میکنم که در کشور ما ارتباط با محیط طبیعی بسیار ضعیفه و دانش عامه مردم از طبعیت و رویدادهای آن خیلی پایینه و بیشتر مردم اصلا به شرایط اقلیمی اهمیتی نمی دهند، بنابراین افرادی مانند جناب پرفسور کردوانی به تنهایی کفایت نمیکنه و بایستی محققان و افراد دلسوز و آگاه به جغرافیا سعی کنند بیشتر به سمت آموزش عامه مردم از طریق رسانه ها و دیگر امور اقدام نمایند.
با تشکر احمدی