یکی از جدی ترین موضوعات پیش روی بشر امروز، مسأله گرمایش جهانی و بدنبال آن، تغییر آب و هواست. علیرغم تردیدهای باقیمانده برخی افراد، شواهد بسیار زیادی وجود دارد مبنی بر اینکه ما در دوره ای از گرمایش جهانی هستیم که در بدبینانه ترین حالت، توسط انسانها ایجاد شده و در خوشبینانه ترین حالت، توسط رفتارهای بشر تشدید شده است.
این موضوع، هسته اصلی تفکر ارتباط تغییرات اقلیمی با بشر است. همچنین شواهد فراوانی حاکی از این است که در صورتیکه ما اقدامی انجام ندهیم- آن هم اقدامی کاملا مؤثر و جدی برای کاستن از فشارهای مربوط به دخالت انسان در محیط زیست، آنوقت اوضاع بطور قابل ملاحظه ای وخیم تر خواهد شد. برخی از این پیش بینی ها شامل: شدیدتر شدن خشکسالی در نواحی خشک، کمبود آب و غذا در سطح جهانی، افزایش گرسنگی و عدم امنیت غذایی در سطح جهان و الگوهای آب و هوایی پیش بینی نشده و بی حساب و کتاب می باشد.
در حالیکه دولتها و برخی از گروه ها، بطور روزافزونی از خطرات ایجاد شده بر اثر تداوم این روند که گویی هیچ چیز نادرستی در آن وجود ندارد، آگاه می شوند، از مبارزات و پژوهشها در مقیاس کوچک و نسبتاً “بی خطر” پشتیبانی می کنند، تغییراتی نظیر سرمایه گذاری در زمینه سوخت های سبز (زیست پایدار) و ترویج مالیاتهای مختلف با هدف تشویق (و نه تحکیم) تغییرات عملی. من اینها را گزینه های “بی خطر” می نامم، زیرا آنها بندرت، روشهای بنیادین برخورد ما انسانها با محیط زیست و اعتقاد به اینکه حق ماست که از طبیعت بعنوان یک منبع استفاده کنیم، را به چالش می کشند، آنهم اگر اصلاً این کار را بکنند. در نتیجه، برخی از موضوعات پیچیده تر و مقابله ای تر و راه حل های بالقوه اغلب مورد چشم پوشی قرار می گیرند. غذایی که ما مصرف می کنیم و روشهای تولید آن، یکی از این موضوعات است. این گزارش، بخش مهمی از این موضوع را مورد توجه قرار می دهد، که اسماً، نیاز به کاهش تولید گوشت و گوشتخواری و در پی آن، افزایش رژیم های غذایی گیاهی می باشد.
طی چندین سال گذشته، توجه به روشهای بیشماری معطوف شده است که در آن، تولید انبوه گوشت، بواسطه عوامل بسیاری، محیط زیست را به نابودی کشانده است که این روشها شامل استفاده زیاد و گسترده از آنتی بیوتیک ها، تغذیه و تولید مثل انبوه در فضاهای محدود و افزایش استفاده از آفت کشها جهت تولید انبوه گیاهان مصرفی برای تغذیه حیوانات گوشتی، می باشد. با اینحال، وضعیت باقی مانده این است که مصرف گوشت و لبنیات در جوامع مدرن (غربی) کاملاً جاافتاده و بقدری اثبات شده است که عادی و طبیعی به نظر می رسد. به همین دلیل، پرسشهای رو به افزایش درباره مرکزیت گوشت در رژیم های غذایی غربی، مشکل و بسیار بحث برانگیز باقی می ماند. حال به این مسأله، این واقعیت را اضافه کنید که تولید گوشت از طریق کنترل روزافزون اش به شدت سیاست گذاری می شود. …تمام این مسائل، این موضوع را تبدیل به سوژه ای می کند که بیشتر مردم ترجیح می دهند از آن بی خبر باشند. با این حال، ضروری است که مورد توجه قرار گیرد. تولید گوشت بطور تفکیک ناپذیری هم در تغییر آب و هوا دخیل است و هم در افزایش ناامنی غذایی، که این ناشی از تقاضای زیاد و رو به افزایشی است که به محیط زیست طبیعی وارد می کند. بدین لحاظ، این یکی از (اگر نگوییم اساسی ترین) مسائل اصلی نیازمند توضیح، بحث و تغییر عملی، هم در سطح اجتماعی و هم فردی است. ما نمی توانیم نقش تولید گوشت در بحران زیست محیطی و غذایی فعلی را نادیده بگیریم؛ ناچاریم این مسأله را بطور جدی در نظر بگیریم- محض خاطر حیواناتی که محکوم به یک زندگی کوتاه، نامطبوع و توأم با بیرحمی بعنوان محصولات درون این سیستم هستند و بخاطر سلامتی خودمان و نیز برای سالم بودن محیط زیست مان و آینده سیاره مان.
مطالب بالا مقدمه ای از کتابچه حاضر می باشد که نوشته و تحقیقات دکتر نیک تیلور [1]می باشد.
منبع:کانون انسان پاک،زمین پاک
دانلود کتابچه [2]