عصر اهواز

ضرورت برنامه نویسی

جغرافیدانان در انجام بسیاری از کارهای خود نیاز به وجود کامپیوتر را حس می کنند؛ اما چرا باید برنامه نویسی به یک زبان سطح بالا را بیاموزند؟ غالباً استفاده از برنامه های آماده شده موجود پیشنهاد می شود؛ در عین حال، بیشتر کامپیوترها امکان ایجاد «ارتباط متقابل» با استفاده کنندگان را دارند. نوشتن یک برنامه خوب یا بسته ای از برنامه ها، استفاده کنندگان را در تجزیه و تحلیل، تشخیص و اصلاح اشتباه ها در تمام مراحل راهنمایی می کند؛ بدین ترتیب، آیا مانند راننده ای که به آگاهی از اصول مکانیکی خودروی مورد استفاده خود نیازی نمی بیند، می توان بدون داشتن توانایی برنامه نویسی از کامپیوتر سود جست؟

پاسخ این سوال مثبت است؛ اما با این روش خیلی چیزها را از دست خواهیم داد. مشکلات موجود در استفاده از برنامه های آماده عبارتند از: در وهله اول، با اینکه نوشتن بسیاری از برنامه های استاندارد، در توان هر کس نیست، امام ممکن است با اقدام به این کار، برنامه مناسبی تهیه نشود؛ بدین ترتیب، ممکن است مسائل جغرافیایی به نحوی تغییر کنند که با نیاز برنامه های موجود هماهنگ شوند؛ در حالی که این تناسب باید برعکس باشد. علاوه بر اینها، ممکن است تعداد کمی از برنامه های آماده ویژه مسائل جغرافیا طراحی شده باشند. در بسیاری موارد، نوشتن و به کاربردن برنامه های کوتاه نسبت به برنامه های بزرگ همه منظوره ارجحیت دارد؛ به عنوان مثال، برای استفاده از دماسنجی که مقاوت آنها نسبت به دما به صورت لگاریتمی تغییر می کند (دماسنج مقاومتی)، داشتن یک برنامه کوتاه معادل سازی که درجه ها را در نهایت به سانتیگراد تبدیل کند، ضرورت دارد. بدین منظور در اینگونه موارد بدون شک می توان بخشی از یک برنامه همه منظوره آماده را به کار برد؛ اما با نوشتن یک برنامه سه خطی بیسیک برای ریز کامپیوتر، این کار خیلی ساده تر، دقیقتر و با اشتباه کمتری انجام می شود. در ضمن، بسیاری از برنامه های آماده حاوی مفیدترین مطالب به صورت کامل در دسترس نیست و با استفاده از آنها ممکن است فقط قسمت هایی از کارها انجام شود. چنین برنامه هایی که برنامه های فرعی یا «سابروتین» نامیده می شوند، باید با مهارت های برنامه نویسی با هم به صورت یک برنامه کامل ترکیب شوند (مانند آجرهایی برای ساختن یک دیوار باید توسط یک بنا با مهارت های لازم روی هم چیده شوند). فراگیری برنامه نویسی روش خوبی برای فراگیری فنون استفاده از کامپیوتر است. همانگونه که آگاهی یک راننده از چگونگی کار ماشین، در بالابودن کیفیت رانندگی وی مفید خواهد بود، توانایی برنامه نویسی حتی اگر چندان استفاده نشود، در استفاده از کامپیوتر بسیار سودمند است، از طرفی، همانگونه که بدون داشتن تجربه کار مکانیکی خودرو نیز میتوان خوب رانندگی کرد، ممکن است فردی بدون اینکه یک کاربر خوب کامپیوتر باشد، برنامه نویسی را خوب انجام دهد. البته در اینصورت، کار برنامه نویسی نیز مشکلتر خواهد بود. نوشتن برنامه کامپیوتر برای یک مسأله ویژه، اغلب برای حل منطقی آن مسأله کمک بزرگی است. اجبار در به کاربردن منطق صوری کامپیوتر، ابعاد جدیدی از مسأله را مطرح می کند. بنابراین، برنامه نویسی ممکن است عملاً در حل مسأله نیز مفید واقع شود. علاوه براین موارد، برنامه نویسی نوعی سرگرمی نیز هست. اگر از تلاش های هوشمندانه مورد استفاده در بازی هایی مانند شطرنج یا حل جدول کلمات، لذت می برید، به یقین از برنامه نویسی نیز لذت خواهید برد. شاید غبطه آورترین جنبه کار با کامپیوترهای اولیه، استفاده انحصاری کامپیوتر در قلمرو کار ریاضیدانان و مهندسان بود و از طرفی، برنامه نویسی از جمله مهارت های مشکل محسوب می شد؛ و با وجود این واقعیت مسلم، در حال حاضر میلیون ها کودک که از کامپیوتر به طور معمول استفاده می کنند، خودشان نیز برنامه سازی آن را انجام می دهند؛ و این تأییدی است براینکه لازمه کار با کامپیوتر، فقط انگیزه و ذهن باز است.

برگرفته از:

علی، فرمنش.(۱۳۷۲). برنامه سازی کامپیوتر برای جغرافیادانان، انتشارات سمت، صص۱۶-۱۵