عصر اهواز

به گزارش ایرنا از پایگاه اطلاع رسانی سازمان حفاظت محیط زیست، محسن ناصری کشاورزی و امنیت غذایی در کنار موضوع منابع آب یکی از مهمترین موضوعات در زمینه سازگاری برای بقا در مباحث تغییر اقلیم در ایران است زیرا اقلیم هم در مصرف محصولات کشاورزی و هم در دسترس بودن آنها تاثیر دارد.
وی ادامه داد: هر اقدامی که منجر به بهینه سازی در مصرف آب، محصولات کشاورزی و هدفمند کردن نوع مصرف باشد به عنوان اقدامات سازگاری برای بقاء محسوب می شود.

مدیر پروژه تغییرات آب و هوا سازمان حفاظت محیط زیست با بیان اینکه تغییرات نامطلوبی در وضعیت اقلیم کشور در حال رخ دادن است، افزود: هر اقدامی که منجر به کاهش مصرف یا بهینه شدن نوع مصرف شود، در جهت سازگاری با تغییر اقلیم قابل توصیه است.
ناصری ادامه داد: در مباحث کشاورزی و امنیت غذایی، افت عملکرد تولید برنج و گندم در شرایط خاص و تغییرات در بازار محصولات کشاورزی موضوعاتی است که به طور مستقیم با اثرات تغییر اقلیم در ارتباط هستند.
مدیر پروژه تغییرات آب و هوا سازمان حفاظت محیط زیست، گفت: در مباحث تاثیر تغییر اقلیم در کشاورزی و امنیت غذایی علاوه بر بررسی مواردی که به طور مستقیم متاثر از تغییر اقلیم هستند، موارد غیر مستقیم که در قالب موضوعات افزایش سازگاری برای بقا به شمار می روند نیز مورد بررسی قرار می گیرند.
ناصری ادامه داد: در این راستا، علاوه بر اینکه با نماینده های دستگاه های اجرایی مختلف در جلسات کارشناسی، درباره اقدامات مربوط به سیاست های کلان، راهبردها و سیاست های اجرایی در بخش کشاورزی در برنامه ششم و برنامه های هفتم و هشتم مذاکره کردیم و گفتمان در زمینه سیاست های کلان در بخش زراعت، باغداری هم انجام شده است.
مدیر پروژه تغییرات آب وهوا سازمان حفاظت محیط زیست اعلام کرد: در جلسه دیگر بررسی موضوع کشاورزی که پنجمین جلسه است، سیاست های بخش شیلات و دامپروری مورد بررسی می گیرد.
وی تصریح کرد: در این پیش نویس نقاط ضعف و قوت یا تهدید و فرصت ساختار را در مباحث آب، کشاورزی، امنیت غذایی، تنوع زیستی، انرژی در بخش های مختلف کشور متناسب با اثرات تغییر اقلیم بازشناسی و براساس آن یک سری راهکارهای کلی پیشنهاد شد، سپس سیاست های کلان، راهبردها و سیاست های اجرایی متناسب با پیش نویس دفتر تغییرات آب وهوا و با توجه به نظر جمعی تعیین شد.
*** فقدان برنامه آمایش مهمترین چالش در حوزه سازگاری برای بقا است
ناصری گفت: مهمترین چالشی که در حوزه سازگاری برای بقا توسط کارشناسان مطرح شد، فقدان برنامه آمایش در کشور است.
وی ادامه داد: برنامه های توسعه دستگاهی در کشور به هیچ وجه یک ساختار به هم پیوسته و منسجمی را ندارد و دستگاه ها براساس وظایفی که بر عهده دارند، یک سری اهداف جاه طلبانه ای را تعریف می کنند که ممکن است با برنامه های بخش های دیگر یا دسترسی به اقلام پایه و زیرساختی مغایرت داشته باشد.
مدیر پروژه تغییرات آب وهوا سازمان حفاظت محیط زیست با اشاره به اینکه برنامه آمایش کشور هنوز تدوین نشده، افزود: هم اکنون دنیا از مرحله آمایش گذر کرده و به دنبال برنامه های توسعه پایدار براساس مدل های به هم پیوسته آب، غذا، انرژی و اقلیم است.
ناصری تصریح کرد: باید از مرحله آمایش عبور کنیم و برنامه ریزی را در کشور براساس مدل به هم پیوسته و چهار وجهی آب، اقلیم، انرژی و امنیت غذایی که به مدل نکسوز معروف هستند، قرار دهیم تا یک جامعه پویا داشته باشیم در غیر اینصورت ساختار جامعه دچار فروپاشی می شود.
*** تمدن های زیادی در تاریخ به دلیل خشکسالی فرو پاشیده است
ناصری با اشاره به اینکه در تاریخ، تمدن های زیادی بودند که به دلیل خشکسالی های مداوم فرو پاشیدند، گفت: نوسانات اقلیمی باعث تغییر الگوی بارش و از بین رفتن منابع غذایی می شود که در نهایت افت تراز انرژی جامعه و فروپاشی ساختار یک تمدن را در پی دارد.
وی ادامه داد: اکنون کشورهایی که دچار خشکسالی و در حال از دست دادن منابع آبی خود هستند، دچار همین سرنوشت خواهند شد، کشورهای دارای خشکسالی، علاوه بر اینکه منابع جمعیتی خود را از دست می دهند، امکان از دست دادن منابع غذایی خود را نیز دارند از این رو قیمت انرژی در آن ها بسیار افزایش می یابد و با تشدید این چرخه تمدن آن کشور فرو می پاشد.
مدیر پروژه تغییرات آب و هوا گفت: اگر برنامه ریزی در کشورهای خشک براساس شرایط بهینه در این چهار وجه باشد، می توان به پایداری توسعه در آنها امیدوار بود، البته هیچگاه برای اقدام دیر نیست، اما هر چه زمان بگذرد هزینه های اقدامات جبرانی در کشور برای سازگاری بالا می رود و ممکن است به جایی برسیم که این هزینه ها را نتوانیم تحمل کنیم.