براساس گزارش دیسکاوری، به واسطه برخورد این فوران کرونالی با مگنتوسفیر زمین، توفان الکترومغناطیسی نسبتا ملایمی ایجاد شد اما به تدریج شدت آن افزایش یافته و به توفان شدید کلاس G4 مغناطیسی تبدیل شده و مناظری خیره کننده از شفق‌های قطبی را به وجود آورد.
فوران کرونالی که روز یکشنبه از سوی خورشید، زمین را هدف گرفت، زودتر از حد انتظار به زمین رسید. فعالیت‌های خورشید طی روزهای گذشته دچار افزایش شده‌است؛ و انتشار اولین شعله خورشیدی سری ایکس در سال ۲۰۱۵ طی هفته گذشته نیز یکی از محصولات این افزایش فعالیت بوده‌است، اما اثر این فوران کرونالی دانشمندان را شگفت‌زده کرده‌است. به اعتقاد آنها این فوران نشان از تاثیرگذار بودن فوران‌های کرونالی بر زمین دارند.
فوران‌های کرونالی یا CMEها از حباب‌های بزرگی از گازهای پرانرژی تشکیل شده‌اند که از اتمسفر داغ خورشیدی سرچشمه می‌گیرند. سرعت حرکت CME در فضای میان سیاره‌ای و هم‌ترازی میدان مغناطیسی آن می‌تواند بر شدت تاثیر‌گذاری آن بر میدان مغناطیسی زمین بیافزاید.
سیاره زمین از میدان مغناطیسی جهانی به نام مگنتوسفیر برخوردار است و برخورد یک فوران کرونالی با جهت‌گیری درست می‌تواند موجب اختلال شدید مغناطیسی و تزریق حجم بزرگی از پلاسمای خورشیدی به درون مگنتوسفیر زمین شود. در چنین شرایطی گفته می‌شود CME ژئوافکتیو است و توفان ژئومغناطیسی ناشی از آن بسیار شدید خواهد‌بود.
توفان جدید خورشیدی به اندازه‌ای شدید است که تمامی رویداد‌هایی که طی چرخه اخیر خورشیدی رخ داده‌اند در برابر آن ناچیز به نظر می‌آیند. اگرچه فعالیت‌های خورشید در این چرخه، از نقطه اوج خود در سال ۲۰۱۳ رو به کاهش گذاشته‌است، به نظر می‌آید نقطه اوج چرخه ۲۴ خورشیدی هنوز به طور کامل به پایان خود نرسیده‌است.
منبع: همشهری آنلاین